Knez Vladimir Fjodorovič Odojevski, „ruski Faust“ (1803-1869), jedna je od najblistavijih, najosobenijih i najsvestranijih ličnosti Puškinovog doba, takozvanog „zlatnog veka“ ruske književnosti. Filozof-šelingijanac, naučnik iz oblasti prirodnih nauka, filantrop, pokrovitelj umetnosti, muzičar, kompozitor, muzikolog, pedagog i prosvetitelj, domaćin čuvenog salona, visoki činovnik, dvoranin. Njegovo glavno delo Ruske noći (1844), predstavlja zaključni vrhunski domet i sintezu problematike ruskog romantizma. „Alhemijska“ povest Salamander (1841), je takođe jedan od vrhunaca zrelog Odojevskog. Spada među njegova najkompleksnija ostvarenja: spaja etnografsku i istorijsku tematiku (doba Petra I i posle Petra I), psihologizam i filozofiju.